Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want binnen zitten we vaak hutje mutje met elkaar en buiten lijkt de wereld soms te ontploffen. Als ik niet beter zou weten zou ik nog gaan denken dat het voor een mens nauwelijks mogelijk is om vanuit een bewuste respons op de ander reageren. Maar gelukkig weet ik beter! Want hoewel het super lastig is om het onbeheerst vanuit het onderbewustzijn (waarin niet zelden – ook  voor onszelf – destructieve overtuigingen zijn opgeslagen) reageren te laten, kan elke minimale stap van ons om bewust te kiezen welke respons we ècht willen geven, al een enorm verschil maken. Zowel in jouw wereld binnen, als die daar buiten.  

En ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Zeker nu, als je nu thuis hutje mutje zit. Maar toch, probeer je het eens voor te stellen dat het zou kunnen. Bijvoorbeeld in jouw gezinsleven. Wil je het eens proberen?

Stel je dan eens voor dat jouw leven binnen jouw gezin net als een vrolijk spelletje is. Zoals bijvoorbeeld een potje Mens-erger-je-niet! In ieder geval een gezelschapsspel natuurlijk, want je speelt dit spel nooit in je eentje. Minimaal met z’n tweeën, jij en jouw huisgenoot, maar er kunnen zomaar wat meer belangrijke spelers zijn.

Hoe zou dat zijn voor jou? Dat jij niet op een afstandje toekijkt hoe anderen een spel aan het spelen zijn, maar dat je er zelf volledig deel van uit maakt. En dat je er dan ook samen voor kunt zorgen dat het spel leuk blijft, dat je er energie van krijgt, maar vooral veel plezier, want daar is een spel immers voor bedoeld!

Kenmerkend voor een spel is dat er rollen worden verdeeld, vaak in de vorm van een pion (wie wil er rood zijn?), dat er regels zijn en dat er een begin en een eind is. Er is altijd iets te bereiken. Niet zelden kent het spel valkuilen, uitdagingen en plagerijtjes en soms kan het handig zijn om krachten te bundelen.

Wat bepaalt de grootste kans op plezier? Kies een spel waar je zin in hebt! En speel het dan ook alleen met diegenen die er ook zin in hebben. Het kan ook enorm helpen als je de regels kent en het daar ook over eens bent met elkaar. Zodat er geen misverstanden kunnen ontstaan.

Even terug naar het gezinsleven. Want waarom zou je dat willen, jouw gezin zien als een spel?

Nou bijvoorbeeld omdat je van het spelen van een gezelschapsspel, waarin ruimte is voor een lach en een traan, je super veel leert over jezelf en over jouw gezelschap. En tegelijkertijd verdiep je – simpelweg al door samen spelen – het contact met elkaar!  

Ik weet best, het gezinsleven is lang niet altijd alleen maar plezier. Maar toch pleit ik ervoor om het leven eens wat vaker te zien als een magisch èn vrolijk spel! Mocht je op een misverstand stuiten, bedenk dan eens even: had ik eigenlijk op dit moment wel ècht zin in dit “spel” te spelen? Misschien merk je dat je maar half mee doet. Want dat is dan natuurlijk niet bevorderlijk voor het plezier. Mocht je dan tot de conclusie komen dat het voor de goede sfeer in huis toch wel bevorderlijk zou zijn dat jij “meespeelt”, bedenk dan: wat heb ik nodig om zin te màken?

Ter beperking van misverstanden hier alvast wat universele regels van ‘het spel van een gezellig gezinsleven’:

• Als in een spel uitdagingen zijn ingebouwd, is pijn onvermijdelijk. Het is alleen nog op voorhand niet te voorspellen bij wie of wanneer die pijn gaat optreden;
• Als je terug naar start moet of je stuit op een plagerijtje dan kan dat pijnlijk zijn en dan is het logisch dat je daar – op z’n minst – even chagrijnig of sip over wordt;
• Als iemand gedwongen of gemanipuleerd wordt of merkt dat het spel oneerlijk wordt gespeeld of als iemands pijn stelselmatig wordt genegeerd, is het logisch dat diegene boos wordt en het spel niet meer wil spelen;
• Een goede sfeer is onmogelijk op het moment dat één van de deelnemers pijn blijft houden;
• Pijn heeft altijd (even) troost en erkenning nodig;
• Als alle spelers zorg willen dragen voor een goede sfeer, blijft een spel gezellig en leuk.

Veel plezier met samen spelen!