Weet je nog dat allereerste moment, dat jij naar jouw kind keek en besloot: “ik ben jouw ouder opdat jij kind kan zijn”?
Wat heb jij nodig om een (helpende) ouder voor jouw kind(eren) te kunnen zijn?
Voor kinderen is het vaak een flinke uitdaging om in een aangrijpende tijd van een scheiding ‘gewoon’ kind te kunnen zijn. Niet zelden ervaren kinderen gedurende het proces van een scheiding (en vaak ook daarna nog) veel last van de vele veranderingen. Of van de voor hen onbegrijpelijke beslissingen en uitingen van volwassenen om hen heen. Zij kunnen dan zomaar door ingewikkelde gedachten en emoties worden overgenomen. Wat kinderen dan tonen in hun gedrag of in hoe zij zich uiten hoeft dan helemaal niets te maken te hebben met wat zij werkelijk willen, wat hun eigenlijke behoefte is. Het vergt expertise, geduld en afstemming om er dan achter te komen wat er werkelijk in het koppie en het hart van kinderen omgaat.
Kinderpraktijk aan Zet biedt afhankelijk van jouw wens, behoefte of vraag:
I Individuele steun en advies aan jou (over het ouderschap tijdens en na een scheiding);
II Begeleiding en advies aan jullie samen als scheidende of gescheiden ouders (over hoe jullie je uiten richting elkaar en jullie kind(eren), hoe jullie steun bieden aan jullie kind(eren), hoe jullie ingrijpende beslissingen nemen over jullie kind(eren) en hoe jullie daarover met jullie kind(eren) communiceren);
III Individuele begeleiding van jullie kind(eren) (wanneer jullie vermoeden dat hij/zij vanwege de scheiding extra steun kan gebruiken).
Als kindertherapeut en scheidingsexpert, ben ik gespecialiseerd in de ingewikkelde emotionele processen van een scheiding, zowel bij kinderen als bij hun ouders. Vaak komen we in enkele gesprekken en/of sessies al een heel eind. Aarzel dus niet om mijn hulp in te schakelen of om even vrijblijvend te overleggen. Lees hier als je meer wilt weten over mijn (juridische) achtergrond en expertise.
Wat is eigenlijk in het belang van jouw kind(eren)?
Wanneer je midden in een scheidingsproces zit, word ook jij waarschijnlijk regelmatig door emoties en piekergedachten overgenomen. Tegelijkertijd is het meer dan ooit noodzakelijk dat jij jouw emoties en stress de baas kan blijven, er niet door overspoeld raakt. Want, oef, er moet nog van alles geregeld, koppie erbij.
Bij een scheiding komen de constructies, waarop jullie als ouders met jullie kind(eren) een gezin hebben gebouwd, ineens op losse schroeven te staan. Logisch dus dat dit jullie gezin behoorlijk uit balans kan brengen. Er komen dan vaak een hoop onzekerheden en vragen op jou af: “Hoe ziet ieders situatie er in financiële zin uit na de scheiding, kunnen we blijven wonen in onze vertrouwde omgeving, moeten er andere schoolkeuzes worden gemaakt, hoe doen we het met nieuwe partners en hun eventuele kinderen?”.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over alle pijnlijke en radeloze gedachten van schuld en hulpeloosheid jegens de kinderen, die jou ook mogelijk parten spelen. Gedachten als: “Wat doen wij onze kinderen aan!” en “Wat gaan ze hieraan over houden?”.
Schuld is een veel voorkomend thema bij scheidende ouders. Ouders voelen het vaak als onverteerbaar dat zij hun kinderen leed aan doen en verwijten dat zichzelf en de ander. Vaak voelen ouders ook nog een beschuldigende blik of een impliciete verwachting van de samenleving: “als je samen kinderen hebt, is het de bedoeling dat je ze samen groot brengt”. Daarbovenop verwacht een omgeving nog vaak dat scheidende ouders alle eigen behoeften opzij weten te zetten, zodat de kinderen zo snel mogelijk weer ‘gewoon door kunnen met hun leven’. En als de omgeving het niet zegt, weten ouders deze verwijten wel bij elkaar of zichzelf in te wrijven.
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kom zelden een ouder tegen die zijn of haar kind(eren) niet op de eerste plaats wìl zetten. Maar als jouw gedachten en emoties met jou op de loop gaan, dan ben je zelf nergens. Dan word jij volledig onwillekeurig overgenomen en heb jij zelf niets meer te beslissen. Hoe graag je dat ook zou willen.
Als jij als ouder in zo’n geval jouw kind (eren) wilt helpen, zal jij eerst zelf jouw zuurstofmasker moeten opzetten. Dat betekent: alle steun zoeken en accepteren die voorhanden is om jou bij dit zware emotionele proces te begeleiden. Vaak kan steun van (neutrale!) vrienden, kennissen of familieleden al veel goed doen. Maar het inschakelen van gespecialiseerde hulp is in een scheiding zeker geen overbodige luxe.
Vermoed jij dat jouw kind wel even wat extra steun van mij kan gebruiken? Of wil jij advies of informatie over hoe jij jouw kind(eren) in een scheidingsproces optimaal kunt begeleiden en steunen? Wil jij inzicht in wat de werkelijke behoefte is van jullie kind(eren)? Vaak komen we in enkele gesprekken en/of sessies al een heel eind. Aarzel dus niet om mijn hulp in te schakelen of om even vrijblijvend te overleggen.
Willen jullie hulp bij het maken van afspraken over jouw kind(eren)? Of advies bij het opstellen van een ouderschapsplan? Over hoe je het beste met jouw kind(eren) kunt communiceren? En welke zorgregeling in jullie omstandigheden en de leeftijd van jullie kind(eren) het beste past jullie kind(eren)? Informeer gerust eerst even vrijblijvend naar wat ik concreet voor jou kan betekenen.
